fırlanmaq
Смотреть что такое "fırlanmaq" в других словарях:
fırlanmaq — f. 1. Öz oxu ətrafında dairəvi hərəkət etmək, dolanmaq, hərlənmək, dövr etmək. <Qüdrət:> Baxıram, təkərlər fırlanır, motorlar işləyir, hər şey hərəkət edir. C. C.. Dəyirman pərləri elə fırlanır ki, görmək olmur. M. C.. 2. Bir şeyin ətrafına … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
fırlanma — «Fırlanmaq»dan f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
hərlənmək — f. 1. Bir şeyin ətrafında dolanmaq, fırlanmaq, aylanmaq, dövrə vurmaq. Bağın ətrafına hərlənmək. – Keçəl Həmzə Çənlibeldə Dürata baxdığı zaman Qıratın da yan yörəsinə hərlənib, özünə mehriban eləmişdi. «Koroğlu». Qoçaq ağacın dövrəsinə hərlənib… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
aylanmaq — f. 1. Dolanmaq, fırlanmaq, hərlənmək. 2. Gicəllənmək, dönmək. Başı aylanmaq. ◊ Dünya başına aylanmaq – çox mütəəssir olmaq, başa gələn bir hadisə üzündən dərin iztirab və ya ruhi sarsıntı keçirmək. <Rüstəm bəy:> Haradasan oğul, . .… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
cövlan — is. <ər.> Dolanma, hərlənmə, dövri hərəkət; dövretmə, dövran. Könlüm bulanır küçədə cövlanını görcək; Nitqim tutulur hərzəvü hədyanını görcək. M. Ə. S.. Qarlı küləyin cövlanı sakitləşmək əvəzinə daha qüvvətlə davam eləməkdə idi. B. Bayramov … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dolanmaq — 1. f. 1. Bir şeyin ətrafında fırlanmaq, hərlənmək, dövr eləmək, aylanmaq; dövrə vurmaq. Bu binanın ətrafını on dəqiqəyə dolanmaq olar. – Hüseynağa şeylərin daşınmasını gözləmədən yuxarı çıxıb buruğu dolandı. M. İ.. Dörd tərəfimdəki mərzlərlə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dönmək — f. 1. Getdiyi, ya durduğu tərəfin əksinə çevrilmək. Sağa dön! – Atlı . . bütün vücudu ilə səs gələn səmtə döndü. M. Hüs.. // İstiqamətini dəyişmək, başqa tərəfə yönəlmək. Küçəni dönərkən bir Çin polisi onun qabağını aldı. S. S. A.. // «Dönüb»,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dövr — 1. is. <ər.> 1. Dolanma, hərlənmə, fırlanma; bir şeyin öz oxu ətrafında hərəkəti. Dövr etmək – 1) bir şeyin ətrafında hərlənmək, fırlanmaq, dövrəvi hərəkət etmək. Hələ dan ulduzu batmayıb, ərşi fələkdə öz dövrünü edirdi. A. D.. Hərlənib… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dövran — is. <ər.> 1. Zaman, zəmanə, dövr, vaxt, çağ. Doğru derlər, hər zaman bir aşiqin dövranıdır. F.. O imiş xahişi əvvəl anın; Şair ayinəsidir dövranın. A. S.. Azad bir dünyanın, böyük bir elin; Xoşbəxt bir dövranın övladıyıq biz. Ə. Cəm.. 2.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dövrə — is. 1. Çevrə, dairə. Təkərin dövrəsi. 2. Ətraf, həndəvər, yan; bir şeyin dışarıdan və ya içəridən dörd tərəfi. Dağın dövrəsi. – <Bəhram Saraya:> Sən mənim şəmimsən və mən pərvanə kimi daima dövrəndə fırlanmağa hazıram. C. C.. Binanın… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
fırfıra — is. 1. Çox iti fırlanarkən bir ucu üzərində dik vəziyyətdə duran dairə və ya şar şəklində oyuncaq; fırlanqıc. Fırfıra fırlatmaq. 2. fiz. Dayaq nöqtəsi ətrafında istənilən sürətlə fırlana bilən bərk cisim. ◊ Fırfıra kimi fırlanmaq məc. –… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
